Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζονται ενδεικτικά έντεκα κορυφαίοι στην πλειονότητά τους εκπρόσωποι της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο καθένας απ’ τους οποίους αναδεικνύει με τον μοναδικό του τρόπο τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον άνθρωπο και στη γάτα.
Με τη συλλογή αυτή, η Βιρτζίνια Γουλφ, η γυναίκα που επηρέασε όσο λίγοι την λογοτεχνία του 20ου αιώνα, απέκτησε για πρώτη φορά τη φήμη της ως η συγγραφέας με την πιο ζωντανή φαντασία και το πιο λεπταίσθητο ύφος της εποχής της.
Η διεισδυτική ματιά της Μάνσφηλντ επικεντρώνεται στις γυναίκες της εποχής της. Γράφει στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι σουφραζέτες διαδηλώνουν και φυλακίζονται στην Αγγλία. Γράφει για τις γυναίκες που ταλαντεύονται ανάμεσα στην υποταγή στον άνδρα και τις πρώτες δειλές προσπάθειες χειραφέτησής τους.
Ιστορίες από τις Νότιες Θάλασσες, θρύλοι και αφηγήσεις από τον καιρό των φαλαινοθήρων και των κουρσάρων του Ειρηνικού, περιγραφές εξωτικών όσο και σκληρών τόπων, ψυχογραφίες ανθρώπων σημαδεμένων από την περιπλάνηση και τη μοναξιά…
Συνεχίζοντας τη μελέτη των επιπτώσεων του πλούτου στη ζωή ενός ανθρώπου, με την οποία είχε καταπιαστεί στον Υπέροχο Γκάτσμπυ, ο συγγραφέας καταδύεται με το Πλουσιόπαιδο στον κόσμο της αστικής αριστοκρατίας της Νέας Υόρκης.
Ο Γκαίτε άρχισε να γράφει το “Ένας άνδρας πενήντα ετών” το 1807, λίγο προτού κλείσει τα πενήντα. Δημοσιεύθηκε πρώτη φορά δέκα χρόνια αργότερα σε συντομευμένη μορφή και επανεκδόθηκε το 1821, ενταγμένο πλέον στο δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος για τον Βίλχελμ Μάιστερ.
Οι “Σημειώσεις ενός νεαρού γιατρού” που ανήκουν στα πρώτα λογοτεχνικά πονήματα του Μπουλγκάκωφ και πρωτοδημοσιεύθηκαν τη διετία 1925-1926 αποτελούν μία συλλογή διηγημάτων, η οποία ολοκληρωμένη και πλήρης, κυκλοφορεί για πρώτη φορά στη γλώσσα μας.