Οι οχτώ Ιστορίες αυτοχειρίας δημοσιεύτηκαν την ίδια δεκαετία, ανάμεσα στο 1880 και το 1890, αρχικά στις εφημερίδες με τις οποίες συνεργαζόταν ο Μωπασσάν, για να ενταχθούν στη συνέχεια σε κάποια διαφορετική συλλογή διηγημάτων η καθεμιά τους. Η κοινή τους θεματική αποτέλεσε το έναυσμα για να παρουσιαστούν εδώ ως μία ενιαία ενότητα.
Με τη χαρακτηριστική του προσήλωση στη θεματική του φόνου, και τοποθετώντας την αφήγηση στο αστικό περιβάλλον της γερμανικής επαρχίας, ο ντε Κουίνσυ εξιστορεί μια σειρά από βίαιες και μυστηριώδεις πράξεις τελετουργικής εκδικήσεως.